Σε πρόσφατη επίσκεψή μου στη νήσο Κρανάη [Μαραθονήσι] του Γυθείου, ένας μεσήλικας, ξένος περιηγητής, με ρώτησε σε καλά ελληνικά -ήταν καθηγητής της ελληνικής ιστορίας σε ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο- αν πιθανολογούσα το μέρος όπου η Αφροδίτη φιλοξένησε τον Πάρι και την Ωραία Ελένη τη πρώτη τους νύχτα. Απήγγειλε μάλιστα και τον στίχο,
‘’νήσω δ΄εν Κρανάη εμίγην φιλότητι και ευνή’’,
Ομήρου Ιλιάς, Γ 445.
[Θυμήθηκα, όταν, πριν κάποια χρόνια, είχα επισκεφθεί τον αρχαιολογικό χώρο της Γόρτυνας, στο νομό Ηρακλείου Κρήτης, ο ξεναγός έδειχνε τον αειθαλή πλάτανο στη σκιά του οποίου ο Ζευς ενώθηκε με την Ευρώπη όταν την άρπαξε από τη Φοινίκη.
Τα πλατάνια, ως γνωστόν, είναι φυλλοβόλα δένδρα, εκείνος όμως ο πλάτανος, στη Γόρτυνα, από όταν κάλυψε με τον ίσκιο του τον Δία δεν ξανάριξε τα φύλλα του. Έγινε και έμεινε αειθαλής].
Είπα στον ρομαντικό ελληνιστή και περιπατητή της Κρανάης ότι είχα πολλάκις προτείνει στους [κατά καιρούς] δημάρχους Γυθείου να αναρτήσουν στην είσοδο του νησιού, με την έγκριση της αρχαιολογικής υπηρεσίας, μία πινακίδα με τον ομηρικό στίχο ή να στήσουν ένα άγαλμα, αναμνηστικό της αφορμής του Τρωικού πολέμου ή κάτι άλλο, τέλος πάντων, ενδεικτικό να ανεγείρουν, ώστε στον λογισμό του επισκέπτη να αναδύονται η ιστορία, οι θρύλοι και οι μύθοι του τόπου
και επειδή οι αρμόδιοι … ‘’αγρόν ηγόρασαν’’, τον προέτρεψα να μιλήσει και εκείνος στους τοπικούς παράγοντες -ως ξένος είχε πιθανότητες να εισακουσθεί- και να τους τονίσει ότι το νησί μπορεί να γίνει πόλος έλξης τουριστών, προς όφελος της πόλης, και κατά συνέπεια κάτι πρέπει να κάνουν και να μη το αφήνουν αναξιοποίητο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου